Zależność ustawienia krzywki zapłonowej w stosunku do magnesów S i N w iskrowniku.
Nie znalazłem opracowania na ten temat a sprawa jest bardzo poważna.
Przy naprawach magneta / iskrownika w niektórych typach kół magnesowych można popełnić błąd i zainstalować nową piastę koła, wyposażoną w krzywkę zapłonową, w innej pozycji niż nominalna. Zwykle położenie krzywki można zmienić o 180 stopni ale w zależności od jej zamocowania / połączenia z kołem magnesowym może być to inna wartość. W każdym razie każda wartość odbiegająca od nominalnej pogorszy możliwość prawidłowej pracy cewki zapłonowej.
Wirujące nad cewką magnesy biegunowe S i N wytwarzają pole magnetyczne, które jest indukowane w cewce zapłonowej. Faza I pokazuje stan w którym styki przerywacza są zamknięte, przez uzwojenie pierwotne cewki przepływa prąd o niskim napięciu.
Faza II styki przerywacza rozwierają się, a w uzwojeniu wtórnym cewki powstaje napięcie rzędu kilku – kilkunastu tysięcy volt (w najnowszych nawet kilkudziesięciu tysięcy). Poprzez kabel wysokiego napięcia i świecę zapłonową ładunek w postaci iskry ulega rozładowaniu.
Dlaczego położenie krzywki zapłonowej względem magnesów S N jest istotne?
Napięcie „wytwarzane” w cewce zapłonowej to napięcie przemienne. Jego przepływ widoczny jest poniżej.
Nominalnie krzywka w stosunku do magnesów ustawiona jest tak, żeby rozwarcie styków przerywacza, a co za tym idzie wywołanie iskry na świecy, nastąpiło w okolicach szczytowej wartości napięcia zgromadzonego w cewce U = max. Zaburzenie tego układu poprzez instalacje krzywki w innej pozycji, spowoduje przesuniecie kątowe rozwarcia styków, zapłon w innym niż pożądany punkcie lub słabą iskrę. W skrajnych przypadkach iskra nie powstanie wogóle lub będzie się pojawiała przy obrocie koła magnesowego w kierunku odwrotnym.
Prawidłowy punkt zapłonu będzie poza zakresem regulacji płytki z zamontowanymi cewkami.
W takim przypadku najlepiej podejrzeć inne koło tego samego modelu iskrownika i dokonać korekty ustawienia krzywki względem magnesów.